Linnea pojechała do Paryża! I do Giverny, gdzie do dziś zachował się ogród malarza, Claude`a Moneta, tego, który tak pięknie malował nenufary! Linnea stanęła na japońskim mostku znanym z tylu obrazów, a w Paryżu zobaczyła obrazy malarza na własne oczy. Teraz już dobrze wie, dlaczego Moneta nazwano impresjonistą. Wiele się też dowiedziała o życiu Moneta w różowym domu pełnym dzieci.
Linnea w ogrodzie Moneta Tyt. oryg.: "Linnea i Malarens Trädgard ".
Linnea pojechała do Paryża! I do Giverny, gdzie do dziś zachował się ogród malarza, Claude`a Moneta, tego, który tak pięknie malował nenufary! Linnea stanęła na japońskim mostku znanym z tylu obrazów, a w Paryżu zobaczyła obrazy malarza na własne oczy. Teraz już dobrze wie, dlaczego Moneta nazwano impresjonistą. Wiele się też dowiedziała o życiu Moneta w różowym domu pełnym dzieci.
Rok z Linneą Tyt. oryg.: "Linneas rsbok ".
Linnea mieszka w mieście. Mogłoby się wydawać, że w mieście nie da się obserwować przyrody. A jednak Linnea znajduje tu mnóstwo roślin i zwierząt. Przez cały rok, miesiąc po miesiącu, opowiada o swoich odkryciach i ciekawych zajęciach w domu i poza domem. W styczniu na przykład otworzyła ptasią restaurację. W czerwcu znalzła dziurkę od klucza. W październiku utkała koronę z liści. A co robiła w grudniu? Pewnie jakieś pomysłowe prezenty... Plecenie wianków, zrobienie zielnika, ugotowanie zupy z pokrzyw czy odszukanie na niebie Wielkiego Wozu nie będzie problemem dla nikogo, kto przeczyta tę książkę!
DOSTĘPNOŚĆ:
Dostępny jest 1 egzemplarz. Pozycję można wypożyczyć na 30 dni
- Teraz ja chcę budować - powiedziała Mama Mu. Pan Wrona zrobił taką minę, jakby się przesłyszał. - Domek? - spytał. - Muu - odparła Mama Mu. - Domek. Tu, na drzewie. - Jesteś krową, Mamo Mu. Powtarzaj za mną: Jestem krową. Krowy nie łażą po drzewach i nie budują domków. Powtórz. - No to idę po młotek i gwoździe.
Pierwsze polskie wydanie kolejnego zbioru opowiadań Astrid Lindgren. Autorka znów sięga do swych bogatych doświadczeń z życia na wsi. Jej bohaterowie to ubogie dzieci, które wiodą życie niełatwe i pozbawione blasku. Ale Lindgren wie, że dzieciom niezbędna jest kolorowa radość, jaką daje beztroska zabawa wśród piękna przyrody. Pozwala więc, by jej postaci w cudowny sposób znajdowały ów wytęskniony barwny świat lub by nieoczekiwanie spełniały się ich marzenia.Bo jedno ? jak zwykle u tej pisarki ? jest niezmienne: dzieci, które przedstawia, są wrażliwe i potrzebują do życia zarówno piękna, jak i dobra, nawet jeśli o te wartości trudno.
